Rilindja IL – Historia Jonë dhe 40-Vjetori në 2027
Në vitin 2027 festojmë 40-vjetorin tonë. Jemi krenarë për të kaluarën dhe mezi presim të ardhmen tonë. Më poshtë do të tregojmë më shumë rreth lindjes dhe historisë së Rilindja IL.
Klubi i futbollit lindi në fund të viteve ‘80, kur një grup punëtorësh shqiptarë emigrantë u mblodhën në Tøyen pas ditëve të gjata të punës. Futbolli u bë një mënyrë për t’u çlodhur, një arratisje nga lodhja e përditshme dhe malli për familjen. Ishte pjesë e natyrshme e jetës – dhe i hapur për të gjithë. Ashtu si sot. Nëse mund të gjuaje topin, ishe pjesë e ekipit.
Me kalimin e kohës, numri i lojtarëve u rrit dhe u krijua nevoja për një organizim më serioz. Në vitin 1987, ata morën një vendim: do të formonin një ekip, do të luanin ndeshje kundër skuadrave të tjera, do të kishin një gjyqtar të vërtetë dhe uniforma të rregullta. Kështu lindi Rilindja IL.
Themelimi i klubit
Dehar Dehari, shpesh i quajtur “babai” i Rilindjës, mori iniciativën për të mbledhur lojtarët më të talentuar në ekip – Xhemadin Neziri, Qani Dehari, Rufki Mamuti, Sinan Idrizi, Abdilhamit Shabani, Fadil Etemi, Haki Etemi, Nafi Mamuti dhe Astrit Kukleci. Së bashku, ata siguruan që klubi të regjistrohej zyrtarisht.
Megjithatë, duhej të kalonin tre vite para se Rilindja të luante ndeshjen e saj të parë zyrtare në sistemin ligjor norvegjez – po atë vit kur Gjermania Perëndimore mundi Argjentinën në finalen e Kupës së Botës në Itali. Klubi filloi në divizionin e 9-të, në një fushë që nuk kishte asnjë lidhje me tapetet e sotme me bar artificial. As topat nuk ishin të cilësisë së lartë si ata që Ronaldo dërgon në rrjetë çdo javë. Por asgjë nga këto nuk kishte rëndësi.
Gëzimi për të pasur ekipin e vet, për të stërvitur së bashku dhe për të garuar kishte më shumë vlerë se çdo gjë tjetër. Klubi pati mbështetje të fortë nga komuniteti shqiptar në Oslo, si moralisht ashtu edhe financiarisht. Shumë bashkatdhetarë, të cilët ishin vendosur në Norvegji, kontribuan për ta bërë realitet ëndrrën e krijimit të një klubi të tyre.
Yjet e parë të Rilindjës
Sa i përket talentit në fushë, nuk kishte asnjë dyshim për aftësitë e lojtarëve. Shumë prej tyre kishin një nivel teknik më të lartë se kundërshtarët e tyre dhe lehtësisht mund të kishin luajtur në kategori më të larta.
Në atë kohë, dy lojtarë spikatën më shumë: Haki Etemi dhe Afrim Maloku. Të dy ishin teknikisht të shkëlqyer dhe me shenja të qarta të orëve të panumërta të lojës në fushat e vogla të lagjeve. Haki ishte i njohur për goditjet e tij të forta – nëse ishe aq i pafat sa të ndaloje një prej tyre, mund të prisje një mavijosje që do të zgjaste me javë.
Talentet e tyre u vunë re edhe jashtë Rilindjës. Vidar Davidsen dhe Vålerenga dëshironin të nënshkruanin me të dy, një nder i madh për klubin. Por ata refuzuan ofertën – një vendim befasues për shumëkënd, por edhe një dëshmi e madhe: Të luaje për Rilindjën ishte një krenari. Ishim si një ekip kombëtar – një simbol për shqiptarët në Norvegji, dhe këtë krenari e bartnim me vete në çdo ndeshje.
Një sulmues i pamëshirshëm
Më vonë, ekipi u forcua edhe më shumë me ardhjen e një goleadori të vërtetë: Bujar Alimehaj. Ai ishte një sulmues klasi, i aftë të shënonte 6-7 gola në një ndeshje. Ishte e thjeshtë: nëse ai merrte topin, ishte gol i sigurt. Me Hakiun si furnizues nga mesfusha, rrjeta e kundërshtarëve u trondit shumë herë. Më vonë, Bujar vazhdoi karrierën në klube të ndryshme në nivelin e dytë të futbollit norvegjez.
Kapiteni i 2012-ës
Nga ekipi i vitit 2012, një emër meriton të përmendet veçanërisht: kapiteni dhe numri 10, Vebi Fejzullai. Me një histori nga akademia e Vålerenga-s dhe ndeshje në divizionin e 2-të qysh 16 vjeç, ai ishte një lider brenda dhe jashtë fushës.
Një klub në zhvillim dhe një epokë e re
Në vitet e fundit, Rilindja ka kaluar një revolucion të vërtetë. Ekipi është bërë gjithnjë e më tërheqës për lojtarët e rinj në Oslo, dhe gjithnjë e më shumë futbollistë duan të jenë pjesë e klubit. Nga një ekip ekskluzivisht shqiptar, ne jemi shndërruar në një ekip multikulturor që pasqyron diversitetin e qytetit.
Ky ka qenë një qëllim i ndërgjegjshëm i drejtuesve të klubit. Gjatë katër viteve të fundit, kemi pasur një fokus të fortë në integrimin dhe përçimin e vlerave të sportit te brezat e rinj me prejardhje të ndryshme.
Nga ana sportive, kemi kaluar mes sukseseve dhe sfidave, duke lëvizur mes divizionit të 3-të dhe të 6-të. Një nga arsyet kryesore për ngjitjen të klubit ishte David Brocken, një ish-lojtar profesionist nga Belgjika, me eksperiencë te Vålerenga dhe kombëtarja belge. Ai iu bashkua Rilindjës në vitin 2010, kur ishim në divizionin e 6-të. Me të në ekip, ne u ngjitëm dy herë radhazi dhe fituam kampionatin në 2010.
Një ekip që bashkon kulturat
Drejtuesit e klubit janë veçanërisht krenarë që sot kemi një skuadër që reflekton diversitetin e Oslos. Tek ne luajnë futbollistë me rrënjë nga e gjithë bota – një dëshmi e gjallë se si futbolli bashkon dhe ndërton ura mes njerëzve përmes sportit.